سلام ناصر جان مي بينم که شما هم مسجد گوهر شادي و ورودي دارالسلامي هستي من هر وقت مشهد مي رم اولين ورودم از درب باب الجواد و مسجد گوهر شاد و سلام از پشت درب چوبي مشرف به ضريحه بعدش هم که از همين ورودي خدمت آقا سلام بديم خيلي کم بشه از درهاي ديگه برم مگر بخوام دور امام رضا بچرخم (طواف حج فقرابکنم )که از در ديگه اي وارد بشم اون هم به خاطر حاج خانمه .راستي نمي دونم چرا حس مي کنم مي شناسمت و ديدمت . امسال يک بار بيشتر قسمت نشده چون گرفتار دنيا شديم و الا هر سال 2 ماه يکبار مي رم

سلام
شکسته نفسي مي فرمايين؟!؟

سلام!
مثه اينکه شمام بعد برگشتن هنوز تو حال و هواي لحظاتي هستين تو حرم بودين...
ما رو که اونجا راه نميدن،پاتوقمون يه جاي ديگه س!همون زير زميني که يه ديوار مرمري داره که اون ديوار نزديک ترين جا به جسم مبارک آقاس...
پنجره ي پايينو نميگما،از اون پايين تره!شناختين؟!آها صحن اصلي حرم جلو ايوون طلا هم جاييه که هر بار دلامونو اونجا جا ميذاريم...
دلم تنگ شد...!شمام کمر بستين همش هواييمون کنينا...
ياعلي...