بسم الله...
سلام،
می دونید چیه؟! تقصیر خودمونه که یهو یه چیزایی رو یادمون میره! خدایی، خودتون با خودتون رو راست باشین،
چند بار تو سال یادتون میفته که ما یه امام به اسم علی بن محمد، حضرت هادی، داریم؟! ها؟ چند بار اصلا یاد امام هادی میفتیم؟!
تا حالا اصلا شده یه بار بریم سیره امام هادی رو بخونیم؟ اصلا امام هادی نه، بقیه ائمه! بشمرید ببینید چند تا حدیث از ائمه کلا حفظید!
خیلی؟! 50؟ 60؟ 100؟
بعد اونوقت انتظار داریم که تو مملکت گل و بلبل باشه و تمام فتنه های دشمنان دین و کشورمون خنثی بشه!
بابا آخه استاد بزرگوار، عزیز من! خب خودمون باید یه تلاشی بکنیم دیگه مگه نه؟!
حتما باید یکی مثل این آقا بیاد آواز ضد مذهب بخونه، یا اون آدمای .. تو فیس بوک پیج بزنن امام مارو مسخره کنن، تا ما یادمونن بیاد که شیعه ایم؟!
حتما باید تو اروپا مسابقه کاریکاتور پیامبر مارو بذارن تا ما یادمون بیاد که باید برا اسلام تبلیغ کنیم؟
حتما باید قرآن آتیش بزنن تا ما یه خورده بریم قرآن بخونیم؟
چرا راه دور میریم؟! حتما باید وسط خیابونای شهرمون عکس امام آتیش بزنن تا یادمون بیفته یه امام داریم که سرتا پاش معرفتو اخلاصه؟!
بابا یه خورده به خودمون بیایم، ببینیم چند چندیم، داریم کجا میریم !
یا صاحب الزمان، به خدا روسیاهیم، من یکی که روم نمیشه بگم"اللهم عجل لولیک الفرج..."!
آخه وقتی ما با اسم شیعه بودنمون هیچ کاری نمی کنیم، چه جوری شما می خواید به ما دل ببنیدید؟
آرزومه روزی که شما بیاید و می ترسم از روزی که شما بیاید!
می ترسم از این که خودم لیاقت نداشته باشم...
بگذریم...!
یاعلی...
کلمات کلیدی:
