بسم الله...
چرا ما هیچ موقع نمی تونیم با یه اشتباه کردم کارو ختم کنیم!
همه جا این اتفاق میفته ها!!!
آخه مرد حسابی داری تو خیابون با ماشین میریم، اشتباهی پیچیدی جلو یکی! خب بگو ببخشید ختم قائله دیگه!
سر کلاس نشستی با اعتماد به نفس کامل جواب یه سوالو میدی اشتباهه! خودتم می فهمی که اشتباهه ولی می خوای هی دلیل بیاری که نه، حرف من درسته!
این چیزا زیاده! اما مثاهای بزرگترش:
آقا میاد پشت تلویزیون جلوی کلی دوربین یه چیزی اشتباه می گه، بعد میره تکذیب می کنه که من گفتم!
یکی دیگه میاد یه چیز غلطی میگه بعد میره بهونه میاره که نه این حرف من درسته!
آخه برادر من یه خورده فکر کن بعد بیا اون جلو این حرفارو بزن!
چه خوش گفت لطیفه ای که می گه "یارو تو راه خونه افتاد زمین برای اینکه ضایع نشه تا خونه سینه خیز رفت!"
اما اصل حرفم:
مثال بارز این کار اون موقعیه که جلوی خالق خودمون حواسمون به کارامون و حرفامون نیست!
خدا گفته" آی بنده من اگه از من خجالت نمی کشی، دو تا ملک گذاشتم این ور اون ورت، بلکه از اونا خجالت بکشی مراقب کارات باشی!"
آخه چی میشه اگه جلوی خدا یه اشتباهی کردیم بریم پیشش بگیم:
"آ خدا جون غلط کردم، جاهل بودم نمی فهمیدم! خودت پاکش کن!"
مگه میشه خدا پاک نکن! آخه خودش وعده داده !
"وَعدَ اللهِ حَقّاً..."
کلمات کلیدی:
